لیست عناوین محتوا
سبک شناسی در معماری داخلی، هنر شکل گیری و قراردادن مصالح با نوعی از آرایش سطح و نگاهی به تاریخ از یک موقعیت مکانی است. همچنین سبک می تواند بخشی از هویت فرهنگی هر کشوری باشد که در پوسته ی بیرونی بناهای معماری آن کشور نشان داده می شود.
طراحی های مختلفی در معماری داخلی وجود دارد که به ما کمک می کند تا با روحیات خود آشنا شده و به احساسات خود کمک کنیم. برخی از این شیوه ها از فرهنگ های مختلف گرفته شده اند و به آن ها سبک های ملل می گویند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره خدمات طراحی نارسیس موسوی، بر روی طراحی دکوراسیون داخلی کلیک کنید.
حالا سوال پیش می آید که:
دلایل انتخاب یک سبک (Style) در معماری داخلی توسط یک کارفرما یا طراح چیست؟
جواب:
- شناخت بهتر و دقیق تر از نیاز کارفرما براساس کاربری فضا
- شناخت درست تر از تجهیزات آماده یا دست ساز
- توجه به نیاز های اساسی افراد ساکن در فضا
- فراهم کردن تجهیزات و عناصر پرکننده (مبلمان) با توجه به محدودیت های مکانی یا هزینه ای
- پیروی از شیوه انتخابی و روشن سازی روند اجرا براساس آن
- توجه به گروه سنی و موقعیت افراد ساکن در فضای طراحی شده
- معرفی درست Style به کارفرما با تصویرسازی بصری قبل از شروع اجرا
- درک درست و کامل از روانشناسی رنگ و نور برای استفاده در سبک معماری داخلی منتخب
در این مقاله سعی داریم تا با برخی از انواع Style های مهم در معماری داخلی آشنا شویم و به بررسی ویژگی های آن ها بپردازیم.
انواع سبک (Style) در معماری داخلی
مینیمال (Minimal Style)
نام این سبک نشان دهنده ی محتوای آن است. کلمه ی مینیمال (Minimal) یک واژه ی لاتین است که معنی لغوی آن یعنی حداقل یا استفاده از حداقل ها. پس همینجور که از اسم این شیوه پیداست، استفاده از حداقل ها در ساده ترین حالت خود است. طرفداران این شیوه معماری به ساده گرایی هم مشهور هستند.
این روش، یکی از معروف ترین نوع ها در طراحی دکوراسیون داخلی و معماری آن است.
شعار مینیمال این است که هرچه عناصر ساده تر باشند، تمرکز فرد در آن فضا بیشتر و موضوعات غیرضروری ذهن مخاطب را مشغول نخواهد کرد.
هدف شخص در استفاده از این شیوه معماری، تکرار اثر در بُعد زمانی است. یعنی به مد توجهی نمی کند، ولی درعین حال باید زیبا باشد. به دلیل کم بودن عناصر استفاده شونده دراین فضاها که ویژگی اصلی این سبک است، طرح و ایده ی اولیه ی در ذهن شخص با نتیجه ی نهایی کار تا حدود زیادی مطابقت دارد. در این نوع از معماری داخلی، تمامی اشکال هندسی در ساده ترین حالت خود هستند و استفاده از متریال ها فقط در حد ضرورت است.
ویژگی های سبک مینیمال در معماری داخلی
- استفاده از اشکال ساده هندسی (مربع ها و مستطیل ها)
- استفاده از شیشه و فلز به عنوان مصالح اصلی
- استفاده از رنگ های خنثی یا استفاده از بی رنگی در فضا
- استفاده از پالت های رنگی با تنوع و کمیت رنگی کمتر
- استفاده از نور مناسب
- استفاده از مبلمان کم ارتفاع
- استفاده از المان های اصلی در یک فضا (ستون بدون روکش گچ)
- استفاده از عناصر مبلمان کم ولی با کیفیت و جزئیات بالا
- تشدید سردی یک فضا با رنگ آبی
- استفاده از حفره های ساده و بی آرایش
- استفاده از پوشش خام عناصر سازنده بدون پوشش و نازک کاری
- ترکیب حداقلی مصالح با حداقل رنگ و بافت
شهری (Urban Style)
این سبک برگرفته از زندگی در خانه های کوچک شهری است که گویی بعد از یک روز طولان و خسته کننده خانه ای با این سبک به استقبال ساکنانش می رود. این نوع، نگاهی نرم تر و راحت تر به شیوه صنعتی دارد. کم بودن تزئینات، به معماری منحصر بفرد این شیوه کمک می کند تا ظاهری صنعتی داشته باشد. این شیوه معماری به شدت کاربردی بوده و پاسخگوی زندگی در آپارتمان های کوچک با متراژ های محدود است. به گونه ای که هر متر از فضا دارای کاربری هست و بدون استفاده نمی ماند. مانند کتاب خانه های از پیش ساخته شده ای که دارای مفاهیم هوشمندانه ی ذخیره سازی به مقدار زیاد هستند.
فضاهای دارای چند کارکرد یکی از مولفه های کلیدی سبک معماری شهری است. آن ها دارای طرح های طبقه باز و بدون محدودیتی در سراسر محیط هستند.
ویژگی های سبک شهری در معماری داخلی
- کاربردی کردن مقیاس فضایی به دلیل کمبود متراژ و فضای کافی، برای بکار بردن وسایل چند منظوره
- استفاده از مبلمان ساده و بدون حاشیه های اضافه
- استفاده از مبلمان تخت خواب شو یا تخت خواب های کم جا و دیواری
- استفاده از متریال هایی چون فلزات خام یا استیل
- افزایش ارتفاع سقف و ایجاد طبقات در یک کالبد
- استفاده از ترکیب های فضایی مثلاً محل سکونت با دفتر کار
- ادغام فضای آشپزخانه و میز ناهارخوری با بکاربردن کانتر یا جزیره در آشپزخانه ها
- استفاده از نورپردازی مصنوعی در تمام نقاط مورد نیاز و عدم استفاده از نورپردازی خطی در کلیه ی فضاهای بدون استفاده.
مدرن (Modern Style)
سبک مدرن برخلاف کلاسیک کاملاً از گذشته ها دوری کرده و قاعده و قانون جدیدی برای خود دارد که بسیار فراگیر شده و این نوع را به یکی از معروف ترین و پراستفاده ترین Style ها در معماری داخلی تبدیل کرده است.
شعار مهمی در این نوع طراحی وجود دارد که می گوید:
“هرچه کمتر،بهتر”. درواقع شعار اصلی این روش به طور خلاصه این است فضا خالی از عملکرد و بی استفاده نباشد و تزئییات جلوی عملکرد فضاهارا نگیرند. ازین رو عملکرد به شدت در نوع مدرن اهمیت دارد تا حدی که در طراحی های آن اولویت با عملکرد است نه ایجاد فرم های بی استفاده.
همانگونه این Style از هرگونه تزئییات بی استفاده و زیاد جلوگیری می کندT انتظار می رود که مخالف استفاده از رنگ های متنوع باشد و به پالت های رنگی طبیعی یا خنثی اکتفا می کند. البته رنگ های تیره به خصوص سیاه در کنار سفید کاربردی هستند.
عناصر مبلمان موجود در نوع مدرن، متکی به سادگی در فرم و استفاده ی آسان کاربر هستند و معمولاً با خطوطی صاف با شکل های منظم و البته به دور از پیچیدگی های حجمی طراحی می گردند.
این نوع طراحی در میان نظرات، یک نوع سرد، بی روح و خشن تلقی می شود. ولی اگر به درستی و طبق اصول طراحی شود، برای مخاطب سادگی و آرامش به همراه دارد.
بر طبق اصول طراحی Modern تا حدودی از سادگی نوع مینیمال پیروی می کند.
ویژگی های سبک مدرن در معماری داخلی
- توجه به عملکردگرایی و دوری از تزئیینات زیاد
- استفاده از خطوط هندسی ساده در طراحی فرم های فضایی
- استفاده از رنگ های طبیعی، خنثی و همچنین استفاده از ترکیب های رنگی با تنوع رنگ کمتر
- استفاده از متریال هایی چون فلز از نوع براق، چوب های صنعتی و پلاستیک در قالب وسایل
- استفاده ی حداکثری از نور طبیعی با عریض و طویل کردن پنجره ها و بازشوها
- ارجحیت عملکرد و کاربری نسبت به فرم های طراحی شده
- عدم استفاده از تزئیینات بیش از حد نیاز
معاصر (Contemporary Style)
طراحی معاصر یعنی طراحی براساس حال حاضر. این سبک از سنت های گذشته دوری کرده و قوانین خاص خودش را به وجود آورده است.
دراین سبک، طراحی بیشتر روی اشیای حاضر در فضا امجام میشود و برای دیوار ها و عناصر اصلی فضا از خطوط و متریال ها و رنگ های ساده تر استفاده میشود.
رنگ های خنثی و حتی رنگ های سفید مشکی از رنگ های اصلی در طراحی نوع معاصر هستند. رنگ مشکی معمولاً برای پس زمینه ها استفاده میشود و این رنگ نماد سبک معاصر است.
طراحی و استفاده از رنگ ها
دراین نوع طراحی، معمولاً بدین صورت است که اگر از رنگ های تیره و خنثی برای پس زمینه ها استفاده کردیم، حتماً برای عناصر چیدمان و لوازم جانبی از رنگ های روشن استفاده کنیم و بالعکس. یعنی اگر از پس زمینه های رنگ روشن استفاده کردیم، مقابل آن از وسایل رنگ تیره تر استفاده کنیم تا در پایان شاهد جذابیت و زیبایی بصری فضا باشیم.
نکات مهمی در طراحی فضاها در این سبک
- استفاده از آجر های پررنگ برای ایجاد خطوط
- سقف های بلند
- پنجره های ساده و به دور از تزئیین
- اشکال ساده ی هندسی بر روی دیوار ها
- استفاده از مبلمان ساده و پایه دار به دور از هرگونه توردوزی یا شلوغی در قالبی تمیز و بی حاشیه
- و در آخر استفاده از مجسمه های هنری مربوط به این Style
ویژگی های سبک معاصر در معماری داخلی
- متراژ یا حجم فضایی بیشتر نسبت به مبلمان موجود در فضا
- استفاده از رنگ های خنثی، سفید و مشکی به عنوان پس زمینه ی اصلی طراحی داخلی
- استفاده از طیف های رنگی وسایل و تجهیزات مطابق با رنگ پس زمینه ی فضا
- ایجاد سقف های بلند و بکار بردن پنجره های بزرگ برای دریافت هرچه بیشتر نور طبیعی
- استفاده از مبلمانی با هندسه ی ساده با رنگ های خنثی و تیره
- عدم استفاده از متریال های طرح دار در وسایل یا پس زمینه ها
- استفاده از کفپوش های ساده با متریال هایی از جنس چوب،کاشی یا وینیل
- استفاده از تزئینات به میزان لازم به دور از افراط گرایی
سبک صنعتی (Industrial Style)
یکی از متفاوت ترین سبک های معماری داخلی، نوع صنعتی است. اگر به دنبال وسایل لوکس، پرزرق و برق و تزئینات زیاد هستید، این نوع طراحی اصلاً مناسب شما نیست. در عوض اگر به دنبال جذابیت در عین سادگی به دور از زرق و برق هستید، طراحی صنعتی مناسب شماست.
در نگاه اولیه شاید این طراحی باب سلیقه ی هرکسی نباشد، اما با بررسی ویژگی ها و عناصر آن می توان به جذابیت های آن پی برد.
هر چیزی که در تمامی سبک های معماری سعی در مخفی کردن آن ها وجود دارد، د راین نوع طراحی می توان مشاهده کرد. شاید در یک نگاه فکر کنید در یک فضای نیمه کاره با تیر و ستون های رنگ نخورده یا دیوارهای آجری خام باشید. بله دقیقاً. طراحی صنعتی همین است تمامی عناصر معماری را مقابل چشم گذاشته و این حال زندگی را در این فضا به جریان می اندازد.
قوانین این سبک می گوید: نمامی وسایل غیرضروری حذف شوند، مبلمان به حداقل برسند و از عناصر صنعتی استفاده گردد.
رنگ های غالب در این نوع از طراحی معمولاً رنگ های خنثی و تیره بوده و عموماً از رنگ های مشکی، انواع طیف طوسی و قهوه ای استفاده می شود.
در اکثر طراحی ها، عناصر قابل استفاده در فضا معمولاً قاب عکس ها، گلدان ها و دیگر اکسسوری ها هستند. اما دراین Style جذاب شاهد سیم کشی ها، لوله کشی ها، هواکش ها، پیچ و مهره ها، کانال ها، پالت های چوبی رنگ و رو رفته و … هستیم که تشکیل دهنده ی جذابیت این سبک معماری است.
تمای عناصر استفاده شده دراین نوع از طراحی، الگو گرفته از کارخانه ها و کارگاه ها هستند. متریال های مورد استفاده دراین Style معمولا مات و دارای بافت های کمی خشن هستند، همچون فلز های ساب نخورده یا بتن های آرمه و چوب های رنگ و رو رفته.
ویژگی های سبک صنعتی در معماری داخلی
- استفاده از حداقل مبلمان
- استفاده از مبلمان ساده با خطوط صاف و رنگ های خنثی در بافت های کمی خشن و سنگین مثل چرم
- پال رنگی تیره و خنثی
- استفاده از وسایل و نجهیزات معماری فلزی و مکانیکی، چرم یا چوب
- استفاده از فقط مبلمان ضروری با فرم های ساده و الگو های خطی
- فضاهای معماری با سقف های بلند که همه چیز را به نمایش می گذارد
- وجود عناصر معماری که ممکن است آسیب دیده باشند، بدون ترمیم و بازسازی (فلز زنگ زده یا دیوار رسوب زده)
- توجه به عملکرد مبلمان بجای چیدمان قرینه و غیرکاربردی
- استفاده از نورهای مصنوعی از نوع متمرکز مطابق نیاز هر فضا
سبک پست مدرن (Postmodern Style)
پست مدرن، تلفیقی از دو سبک کلاسیک و مدرن است. از نظر تلفیقی می توان شبیه به نوع نئوکلاسیک هم باشد. ولی کاملا در جهت مخالف آن حرکت می کند.
هدف پست مدرن، کم کردن سادگی و سردی سبک مدرن است که به یک طراحی جذاب و سمبلیک ختم شده است. دراین Style خبری از رنگ های خنثی و بی رمق نیست و برعکس آن کنتراست رنگی در بین لوازم بسیار بالاست. در Postmodern شاهد مبلمان پرزرق و برق در کنار جداره های مدرن هستیم. جداره هایی که برخلاف سبک نئوکلاسیک خالی از هرگونه رنگ خنثی هستند. طراحان در این سبک سعی می کنند تا با اضافه کردن رنگ ها، الگوها و… انسان رو از روزمرگی جدا و زیبایی بصری را برای آن ها ایجاد کنند.
با اینکه این روش طراحی همیشه از تزئینات استقبال می کند، ولی تزئینات را در سطوح به کار می برد. بنابراین عمق واقعی ندارند، پس بافت و حجم در طراحی پست مدرن روی سطحی بودن تمرکز میکند.
یکی از اصلی ترین قوانین سبک پست مدرن استفاده از رنگ های درخشان و زنده است،اگر از رنگ هایی همچون قرمز،زرد،نارنجی و سبز در فضاها استفاده کنیم یک قدم به ایجاد این سبک در دکوراسیون داخلی خود نزدیک تر شده ایم.
ویژگی های سبک پست مدرن در معماری داخلی
- استفاده از رنگ های گرم و ترجیحا براق با درخشندگی زیاد
- بکارگیری تزئینات در عمق کم و عدم واقعیت بخشی به آن ها
- عدم تقارن در چیدمان مبلمان و استفاده از مبلمانی که شباهتی به هم ندارند.
- استفاده از الگو ها و نقوش هندسی در تجهیزات دکوراسیون داخلی
- استفاده از اکسسوری هایی که هیچ ربطی بهم ندارند.
سبک نئوکلاسیک (کلاسیک جدید) – (Neoclassical style)
نئوکلاسیک (Neoclassical style)، همچون طراحی نوع کلاسیک جزیی از سبک های نسبتاً شلوغ ولی رو به مدرن است. پس همانطور که پیداست این نوع هم مانند نوع پست مدرن ترکیبی از دو نوع طراحی مدرن و کلاسیک است.
دراین سبک تمامی الگوهای کلاسیک فقط روی جداره ها یا سقف فضا اعمال شده و عنصر کف و مبلمان ترجیحاً مدرن هستند. برخلاف پست مدرن تمامی رنگ ها مخصوصاً در دیوار ها خنثی، تک رنگ و معمولاً مات هستند. رنگ هایی مانند سفید، خاکستری، طوسی و بژ در این نوع از طراحی فراوان استفاده می شوند. اما در مبلمان گاهی فقط از رنگ های تیره استفاده شده و گاهی هم رنگ های تگ رنگ با کنتراست بالا نسبت به جداره ها داریم که جذابیت طراحی نئوکلاسیک (کلاسیک جدید) را دوچندان خواهد کرد.
دراین نوع با اینکه تقریباً نیمی از فضا مدرنیته شده اما همچنان شکوه طراحی کلاسیک در آن دیده می شود. برخلاف سبک پست مدرن الگوهای چیدمان نشیمن مخموصا خلوت و قرینه است.
ویژگی های سبک نئوکلاسیک در معماری داخلی
- استفاده از دیوارها و سقف های بلند جهت استفاده از ابزارهای کلاسیک و نمایش بهتر آن ها
- استفاده از رنگ های مات و خنثی در عناصر سقفی و دیواری
- استفاده از متریال های مدرن و به روز برای کف همچون لمینیت ها و پارکت ها
- استفاده از مبلمان کاملاً مدرن با خطوط صاف بدون هرگونه اضافات در طرح و رنگ
- استفاده از پنجره های بلند برای دریافت نورطبیعی و ایجاد ابهت کلاسیک در این روش
- ایجاد قرینگی در الگوهای دیوارها یا مبلمان فضاها
سبک کلاسیک (Classic Style)
یکی از معروف ترین و جذاب ترین سبک های معماری داخلی، سبک کلاسیک (Classic Style) است. تمام چیزی که از این نوع طراحی می بینیم ثبات و تعادل در استفاده از هرچیزی است. افراط و بی تناسبی در این نوع جایی ندارد. اگر طبق اصول و قوانین این شیوه طراحی کنیم به نتیجه ای کاملاً دلچسب و چشم نواز میرسیم.
همه چیز در این طراحی باید تا حد امکان اصیل و طبیعی باشد. کلیه موارد ائم از اکسسوری ها، متریال و مبلمان گرفته تا طرز قرارگیری تمامی این عناصر در کنار هم.
کلاسیک، به جزئیات بسیار توجه می کند. زیرا در تمامی عناصر این سبک به میزان بالایی جزئیات تماشایی داریم. پس اینکه از چه وسایل و لوازمی در این نوع طراحی استفاده کنیم، اهمیت بسیار بالایی دارد. در این Style سعی می گردد از متریال مصرفی با عمربلند مدت که ترجیحاً مصرفی هستند، استفاده شود. متریال هایی مثل: کف پوش های چوبی و پارکت.
هدف و شعار این سبک، ایجاد تجملات و اشرافی گرایی در فضا است پس کیفیت ساخت و کیفیت اجرای تمامی عناصر تاثیر مهمی در ایجاد تجمل گرایی دارد.
همانطور که پیش تر گفتیم این سبک دارای ثبات است پس انتظار میرود که در چیدمان مبلمان و گچبری ها و هرچیزی از قرینگی استفاده کنیم.از عناصر مهم در این Style سقف هایی که هستند که به شدت چشم نوازند زیرا بکارگیری پنل های گچبری در قالب ابزار های سقف و نوار های دور آن اهمیت فراوانی دارد.از متریال های رایج و مهم در استفاده از این نوع کلاسیک، کاغذ دیواری های طرح دار با کیفیت ساخت بالا هستند.
رنگ های معمول برای این نوع از طراحی اکثرا روشن با کنتراست کم هستند. مانند: بژ، کرم، طلایی، هلویی، سفید، خاکستری، صدفی، نقره ای. تمامی این رنگ ها باید حس ظرافت و گرمی را به فضا القا کنند.
ویژگی های سبک کلاسیک در معماری داخلی
- استفاده از متریال های مصرفی با عمر بالا و معمولاً طبیعی
- عدم ظاهرسازی های سطحی در فضا
- استفاده از دیوارپوش های پارچه ای، کاغذ دیواری هایی با نقش کلاسیک و پنل های دیواری چوبی در کنار گچبری های دست ساز
- استفاده از گچبری دورتادور سقف ها و رنگ میانه ی دیوار و سقف برای آن ها
- استفاده از انواع پارکت های چوبی، طرح دار، طبیعی
- استفاده از خطوط ساده و متقارن در فضاهای داخلی
- استفاده از مبلمان ساخته شده از چوب با طرح های کلاسیک
در ایین مقاله سعی کردیم از 0 تا 100 سبک شناسی در معماری داخلی را به شما عزیزان توضیح دهیم. اگر موردی است که جا افتاده یا اینکه پرسشی در مورد انواع شیوه های طراحی دز معماری داخلی دارید، در بخش نظرات همین پُست از ما بپرسید. بی صبرانه منتظر نظرات، پیشنهادات و انتقادات شما عزیزان هستیم.
عالی.خلاصه و مفید